همان‌طور که در بخش معرفی کلی بلوک‌های آی‌کد گفتم، برخی بلوک ها به شکل مستطیلی زائده دار هستند، که به آن ها بلوک دستوری می گوییم. در این بخش می خواهیم یک بلوک دستوری را معرفی کنیم. این بلوک برای تعامل بین نشانگرها یا اشیاء به کار می‌رود. یکی از روش های تعامل بین نشانگرها در آی‌کد استفاده از گفتگو و ارسال و دریافت پیام است.

بلوک «پیام … را منتشر کن (با انتظار اجرا)»

نوع بلوک: دستوری

کاربرد: این بلوک یک پیام عمومی را در برنامه منتشر می‌کند و سپس متوقف می شود تا تمام روندهای مربوط به دریافت پیام اجرا شوند و بعد به بلوک های بعد از خود اجازه اجرا می دهد. تمام بلوک‌های “وقتی پیام … را دریافت کردی” که پیامشان با این یکسان است، فعال می‌شوند. نوعی سیستم ارتباطی بین اشیاء برنامه است. پس این بلوک زمانی معنا پیدا می کند که در روند برنامه یک بلوک کلاهی دریافت کننده پیام (رویدادی) نیز وجود داشته باشد.

مثال: در این مثال بعد از اجرای بلوک دستوری “پیام (پرتاب موشک) را منتشر کن (با انتظار اجرا)” ، بلوک “وقتی پیام (پرتاب موشک) را دریافت کردی” فعال می شود. پس از انتشار پیام (پرتاب موشک)، اجرای روندها به بعد از اجرای بلوک های متصل به بلوک رویدادی دریافت پیام موکول می شوند. یعنی ابتدا تعویض پوسته و سپس پخش صدا اجرا شده و به ادامه بلوک های پس از انتشار پیام بر می گردد.