همان‌طور که در بخش معرفی کلی بلوک‌های آی‌کد گفتم، برخی بلوک ها به شکل مستطیلی زائده دار هستند، که به آن ها بلوک دستوری می گوییم. در این بخش می خواهیم یک بلوک دستوری دیگر را معرفی کنیم.

بلوک «یک نشانگر مجازی از … بساز»

نوع بلوک: کنترل/دستوری
کاربرد: این بلوک برای ساختن یک نسخه مجازی و کنترل‌پذیر از یک شیء استفاده می‌شود. در واقع با اجرای این بلوک، آی‌کد از شیء مورد نظر یک کلون (کپی زنده) می‌سازد که می‌توان با آن مانند یک «نشانگر» رفتار کرد. مثلاً اگر این بلوک را برای یک ماشین اجرا کنیم، آی‌کد از آن ماشین یک نسخه جدید می‌سازد که می‌توان آن را با کلیدها یا کدهای خاص کنترل کرد.

🎯 نکته آموزشی:

• این بلوک مفهومی مهم به نام Instantiation (نمونه‌سازی) را وارد برنامه‌نویسی دانش‌آموزان می‌کند. این مفهوم مربوط به برنامه نویسی شیءگراست.هر بار این بلوک اجرا شود، یک شیء جدید و مستقل از روی شیء اصلی ساخته می‌شود.

• با ترکیب این بلوک با بلوک «وقتی به عنوان نشانگر مجازی فعال شدی»، می‌توان رفتار این نسخه جدید را برنامه‌ریزی و کنترل کرد.

• این الگو مقدمه‌ای برای درک مفاهیم شی‌گرایی، کپی هوشمند، و ایجنت‌سازی در بازی‌سازی است.

• در لیست پایین افتادنی این بلوک دو گزینه وجود دارد:
  • خودت
  • نشانگر…

با انتخاب گزینه خودت، از نشانگر فعلی مجازی می سازد و با انتخاب نشانگر … قابلیت انتخاب نشانگرهای دیگر هم وجود دارد. یعنی یک نشانگر می تواند نسخه های مشابه از یک نشانگر دیگر را بسازد!

📋 تفاوت با اسکرچ:

در Scratch از بلوک create clone of [myself] برای ساختن کلون استفاده می‌کنیم. اما در آی‌کد، این فرایند پیشرفته‌تر و کنترل‌پذیرتر است. بلوک «یک نشانگر مجازی از … بساز» دقیقاً همین کار را انجام می‌دهد ولی بعد از ساخت کلون، امکان کنترل مستقل آن نسخه را هم فراهم می‌کند. این یعنی ترکیب کلون + رفتار سفارشی = قدرت بیشتر برای آموزش و بازی‌سازی.

مثال: همان طور که در مثال می بینید، وقتی برنامه با بلوک کلاهی زدن پرچم آغاز به اجرا شود، از نشانگری به نام لوله، یک نسخه مجازی و مشابه خودش ساخته می شود.